อักขะ ๒ หมายถึง [ขะ] น. ลูกเต๋า, ลูกบาศก์; การพนันเล่นลูกเต๋าหรือสกา.(ป.; ส. อกฺษ).
[ขะ] น. ดวงตา; ความรู้สึก. (ป.; ส. อกฺษ).
ว. มาก, หลาย. (ตัดมาจาก อักโขภิณี).
น. จํานวนนับอย่างสูง คือ ๑ มีศูนย์ตาม ๔๒ ตัว; กองทัพอินเดียโบราณที่มีกระบวนรบพร้อมมูลตามกําหนด; ใช้ว่า อักเษาหิณี ก็มี.(ป.; ส. อกฺเษาหิณี).
น. จํานวนนับอย่างสูง คือ ๑ มีศูนย์ตาม ๔๒ ตัว; กองทัพอินเดียโบราณที่มีกระบวนรบพร้อมมูลตามกําหนด; ใช้ว่า อักเษาหิณี ก็มี.(ป.; ส. อกฺเษาหิณี).
[อักสอน, อักสอระ, อักสอน] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่นฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
[อักสอน, อักสอระ, อักสอน] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่นฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
[อักสอน] น. พยัญชนะที่คําเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญผันได้ครบ ๔ รูป ๕ เสียง มีรูปวรรณยุกต์กับเสียงวรรณยุกต์ตรงกัน เช่น กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า คําตายมีพื้นเสียงเป็นเสียงเอกผันได้ ๔ เสียง มี ๓ รูป คือ พื้นเสียงเป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ?เป็นเสียงโท ผันด้วยวรรณยุกต์ ? เป็นเสียงตรีผันด้วยวรรณยุกต์ ? เป็นเสียงจัตวา เช่น จะ จ้ะ จ๊ะ จ๋ะ มี๙ ตัว คือ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ.